AŞK DÜŞMÜŞTÜR YÜREĞE

Özlersin yerli yersiz… Gözlerin gider gelir uzaklara. Boğulur gibi olursun ara sıra…Bir el uzansın istersin, bir yürek kıpırtısı, sonsuz bir soluk sarsın ruhunu. Ama nafile.

Akşam saatleri,  hava kararmaya başlamışken, sen yalnızsındır yine. Hiçbir şey yetmemeye, avutmamaya başlar seni. Kurduğun cümlelerde hatalar arar durur, okuduğun tüm şiirlerde bulmaya çalışırsın onu. Bazen gölgenden korkar, bazen de duymak istemezsin adını dahi. Herşeye Rağmen gelsin dersin yeter ki… Gelsin ve tutsun elimi. Oysa enkazdan son anda kurtarılmıştır yüreğin. Felaketin eşiğinden dönmüşken tam da, yeni bir heyecana ne gerek var ki. Sen ne dersen de kalbin hükmeder beynine ve bildiğin tüm olmaz komutları işlemez yüreğine. Çünkü göz bir kere gördü ve işledi mi bir nefes yüreğine, durdurabilene aşk olsun…

Onun adı AŞK'tır ve düşmüştür YÜREĞİNE….

Mehpare ÖĞÜT

EKİM  2012