KAVGACI İNSANLAR

Her sorununu kavga ederek çözmek isteyen insanlardan hiç hoşlanmam…Nerede bir kavga var, o tür kişiler hep oradadır…Bayılırlar kavga etmeye…Onların gıdalarıdır kavga…Kaşları gözleri yarılır, yine de vazgeçmezler…Karşılarında sakin, mutedil insanları gördüklerinde afallar, şaşırırlar…Ne yapacaklarını bilemezler…Kavga edenlerin eğitimsiz kesimden daha çok çıktığı bilinen bir gerçek… Konuşamadığı, derdini anlatamadığı için kavga eder bu tür insanlar…Ağız kavgası en çok rastladığımız kavga türüdür…Dolmuşun içinde, pazar yerinde, mahallede, otobüste, iş yerinde, eşler arasında olan bu tür kavgalara sizler de tanık olmuşsunuzdur, kuşkusuz…Bağırırlar kişiler birbirlerine, el kol hareketleriyle birlikte…Çoğunlukla sıralı da olmaz bu bağırmalar…Her ikisi de makineli tüfek gibi sürekli bağırır…Dinleyenler pek bir şey anlayamaz…Hakaretler, küfürler, alaycı ifadeler kullanılır, bağıran kişinin kişiliğine bağlı olarak…Kolay kolay da sakinlemezler…Hırslarından, cam çerçeve indirenleri de olur…Tir tir titreyip tepinenler de…

Ben bu yaşıma kadar kavgadan uzak durdum…Ancak zaman zaman bazı kavgaların içinde buldum kendimi…Bunlar ya öğretmen arkadaşlarımın, ya öğrencilerimin, ya da komşularımın arasında oldu…Kavga eden kişileri izlediğimde, üzülürdüm…İnsan, nasıl bu hale gelebilir diye…Siz de bilirsiniz…Kavga esnasında gözler fal taşı gibi açılır, damarlar belirginleşir, kaşlar çatılır, yumruklar sıkılır…Karşı tarafa zarar vermek için elden ne gelirse yapılır… Bazen çok küçük, önemsiz nedenlerle de çıkabilir kavgalar…Ne yazık ki sonra büyür, büyür, kontrol edilemez bir hale gelir…Kesici aletler ya da ateşli silahlar kullanılan kavgalarda yaralanma ve ölüm kaçınılmaz hale gelir…Ölenin de öldürenin de sadece kendisi değil, onların aileleri de büyük zarar görür…

Kavga edenleri izlemekten zevk alan anlaşılmaz insanlar da vardır…Videoya çekenler, fotoğraf çekenler. tezahüratta bulunanlar, ıslıkla teşvik edenler de bizim insanımızdır…Kavga devam ederken, onların ”Vur, vur, vur!..” sesleri ortalığı inletir…Polisler gelip kavgayı yatıştırıncaya kadar da bu garip ilgi sürer…Horozları, köpekleri dövüştürüp zavallı hayvanları kanlar içinde bırakan ve bu kavgayı mutlulukla izleyen beyinlere yerleşmiş acayip bir illetin kalıntısıdır bu ilgi…Hiç hoşlanmadığım, eleştirdiğim, çok kızdığım bir davranıştır, bu olmaz olası ilgi…

Evliliklerinin ilk günlerinde bir arkadaşım eşiyle önemsiz sayılabilecek bir nedenle tartışmış…Eşinin çok sinirlendiğini ve bunu da kontrol edemediğini fark edince, sakinleşmesi için ona zaman vereyim düşüncesiyle evi kısa süreliğine terk etmiş…Ancak, bu duruma çok sinirlenen eşi, kontrolden çıkıp evin ne kadar camı varsa kırmış, salonda bulunan vazoları, bibloları bahçeye fırlatmış…Apartman sakinleri ne oluyoruz, diyerek daire kapısına dayanmışlar…Onlara da eline ne geçerse fırlatmış eşi…Apar topar herkes evine dönmüş…Arkadaşım, bir süre sonra, eşinin sakinlediğini düşünerek eve dönmüş…Kırılan camları gördüğünde eşine bir şey oldu kaygısıyla daire kapısına koşturmuş…Kapıyı eşi açmayınca anahtarını kullanarak içeri girmiş…Bakmış ki yatak odasında yanında bir kutu boş uyku ilacı ile boylu buyunca uzanıyor…Hemen acile götürüp hastanede midesini yıkatmış ve onu tekrar hayata döndürmüş…Çok yıpratıcı bir olay, yaşananlar…O nedenle , arkadaşım, o günden beri karısıyla tartışmaya girmiyor…Haklısın karıcığım, deyip susuyor…Onun bir delilik yapmasından korkuyor…Kavgacı eşine boyun eğmek zorunda kalıyor…Zor bir durum…

Kavgaların ince bir ayarı var…On beş dakikayı geçmeyen ve çok sık olmayan kavgaların evliliğe iyi geldiğini söylüyor uzmanlarımız…Bu ince ayarı tutturabilmek elbette çok önemli…Her ikisi de bağıran kavgacı eşlerin evlilikleri ise yürümüyor, kopuyor fazla uzun sürmeden…Birinin bağırıp diğerinin sustuğu evlilikler de yürüyor; ama kör topal yürüyor, yıllarca…Tabi buna yürüme denirse…

Kavga ile sonuç almaya çalışmak, ilkelliktir…İnsana yakışmaz…İzleyenler için hoş bir manzara da oluşturmaz…Tabi bu benim yorumum…Geçenlerde bir öğretmen arkadaşım, sevmediği bir arkadaşının müdür beyle kavgasını ne büyük keyifle izlediğini anlattı… Üzüldüm…Bana göre, neden ne olursa olsun, bir kavgayı mutlulukla izlemek doğru değil…

Kavga etmeyip düzeyli tartışmayı mutlaka öğrenmeliyiz…Sorunlarımızı konuşarak çözmek elbette en güzeli…

Asım ERDOĞAN