BİZLERİ AFFET ALLAH'IM !...

Rabbim’e Hamd Olsun !

“Her şer’de bir hayr / her hayr gibi görünende de bir şer”olduğunu biliyorum. Hayatımda olmasını isteyip de olmayan her şey için biliyorum ki Rabbim beni korumakta. O’nun güvencesi altındayım, hiç kimse olmasa bile yanımda Rabbim her daim yanımda.

Bazen öyle isteklerim oluyor ki olmayacağını bile bile diretiyorum farkındayım. Şımarık bir çocuk edasıyla aklımdan geçirdiğimi isterken yüzsüzleşiyorum ve her defasında aynı şeyleri tekrarlayıp durmaktansa yorulmuyorum. Ama düşünüp de işime gelmeyen bir şeyin de farkındayım ki o da, Allah ne isterse sadece o olur.

Bazen unutuyor, bazen de unutmuş gibi yapsam/yapsak da bu gerçeği, her şeyi yoluna koyan Rabbim benim/bizler için en güzelini biliyor ve hak ettiğimiz kadarını veriyor inanıyorum ki…

Aslında çok şeyin sahibiyken hiçbir şeyimiz yokmuş gibi davranıyoruz çoğunlukla.

Olan şeyden bir tane daha olsun diyoruz, yetinmekten aciz, olmayanları hiç düşünmeden. Paylaşmayı ise çoktandır unutmuşuz, bildiğimiz bu diyerek yolumuza devam ederken.

Komşumuzun halini hatırını sormuyor, misafir ağırlamaktansa kaçar olmuşken.

Ne büyüğün küçüğe sevgisi, ne küçüğün büyüğe saygısı kalmış.

Düşünerek konuşmayı ise çoktan unutmuşken.

Dünya malı deyip malımıza mal katmayı,

Sevenlerimizi unutmayı

Sevdiklerimizi kucaklamayı terk etmişiz…

Sahte sevdaların peşinden koşarken;

İki çift tatlı söze, bir güler yüze kanar hale gelmişiz.

Oysa ki yazılan her şey de tek imza varken, başkalarına kulluk eder hale gelmişiz.

Başkalarından medet umarken aslolanı bir tarafa itmişiz.

Yaldızlı dünyanın oyunları ile kendimizi kandırırken;

Ahreti bile oyun bellemişiz…

Ve musalla taşına konulduğunda ancak

Tüh vah demişiz…

Zaman varken dilimizi mühürleyip,

Kalbimizi kirletmişiz…

Unuttuk gelip geçerken zaman, zamanın bir gün bizim içinde duracağını…

Kök saldığımızı düşünürken hayata, sanki baki kalacağımızı.

Oysa ki sahibi vardı her şeyin.

Her şeyin mutlak sahibi bir ve tek’ken…

Biz her şeyin bize ait olduğunu düşünürken…

Bir ses dedi ki;

“Evrenin tek sahibi Allah’tır”

Siz neyin derdindesiniz.

Neyi paylaşamıyorsunuz da bu kininiz, öfkeniz kimedir !!

Yoktan var edilenken

Yokluğu unutmuşken

Şu evrende en küçük zerreyken

Sen kendini ne zannedersin ey fani.

Sen ki ölümlüsün

Senin evin dünya değil ki…

Unuttuğun tek gerçek bir gün öleceğin gerçeği.

Ölmek ve gitmek işte senin dünyanın son hali….

“Sevabımla, Günahımla Sana Sığınıyorum Rabbim ! Sen Affet Beni / Bizleri...!”

Mehpare ÖĞÜT

OCAK 2013