YOKLUĞUNDA BEN

Ne tarafa dönsem yüzümü gözlerin düşer önüme. Bakışların ilmek ilmek örülür düşlerime. Nakış misalidir söylenmemiş sözler ve alfabenin tüm harfleri yarışır; sana dair cümleler kurmak üzere…

Ben yokluğunda seninle avutmayı öğrettim yalnızlığıma; gölge misali yüreğime düşen aşkınla sabahı karşılamayı. Sormadan, sorgulamadan içimde yaşatmayı. Her gün biraz daha bağlanıp biraz daha kahrolmayı…

Mehpare ÖĞÜT

"Yokluğunda Ben"