RENKLER ÖLMÜYORDU

Minibüsler vardı orada. Deniz uzaktan görünüyordu. Çocuk ağır

çantasını öbür eline aldı. Burnunun ucu ve yanakları kızarmıştı. Okul

çıkışında her gün buradan geçerdi. Bu kalabalığı, bu hızlı hızlı

yürüyen ve hiçbirini tanımadığı insanları seviyordu. Bir an kentin

bomboş olduğunu düşündü. Evler, işyerleri, vapurlar, sokaklar

bomboş... Bir ürperti duydu.

Aklına annesi babası geldi hemen. Gazeteler. Ne çok gazete vardı! Taze

gazete kokusu. Birinci sınıfta alfabe kokusu. Hava soğuktu, ama

yaşamanın şu anda, şu caddede yürüyor olmanın bir sıcaklığı vardı.

Elbise temizleyicisine uğrayacaktı. Ayrıca fırından ekmek alacaktı.

Güzeldi bunlar.

Martılar da çok hızlıydılar.

Renk renk otomobiller.

Bir adam öksürüyordu. Bin yaşında bir öksürük.

Andersen'in Masallar'ı, TV'de Uçan Kaz, Uzun Çoraplı Kız...Pippi o

kadar ileri gitmemeliydi, diye düşündü. Bütün gücünü hemen göstermesi

gerekir miydi?

Olan bize oldu işte...

Romalı giysileri, deniz fenerleri...

Bir an bütün ders kitaplarının sokakta yürüdüğünü düşündü. İşte şu

adam cebinden para çıkarıyor, karşılığında büfeciden kağıt mendil

alıyor. Sosyal Bilgiler'den çıkmış ikisi de. Konuşunca Dilbilgisi

çıkıyor ortaya. Büfeci paranın gerisini adama veriyor: Bu da

Aritmetik.

Bir kadın, kızını elinden tutmuş sürüklüyor. Böyle kadınlar da var.

Kız ise annesinden bir şey istemiş belli ki. Masal. İşte o istediği.

Otobüsler tıklım tıklım dolu. İçlerindeki her insan ayrı kişi; ayrı

özlemleri var hepsinin, Roman olmuyor mu bu?

Peki Şiir ne? Bütün bunların hepsinin kendisinde uyandırdığı karışık

ama güzel duygu mu yoksa?

Çocuk, ağırlaşmış çantasını tekrar öbür eline geçirdi. Hayır o kadar

da ağır değil.

Bir şey artık ağır gelmiyorsa, ya da daha az geliyorsa, o nedir bilir

misiniz? Yaşama sevincidir.

Çocuk adımlarını sıklaştırdı.

Bir köpek kuyruğunu sallıyordu. Bir pencerede yan yana çicek saksıları vardı.

Bir adam, çocuk arabasından bozularak yapılmış yürür tezgahında ev

gereçleri satıyordu: "Ne alırsan 100 liraya!.."

Düşündü çocuk: "Ne kadar sevgin varsa, o kadar iyi yaşarsın" gibi bir

cümle geldi aklına. Bir yerde mi okumuştu. Hay Allah nerede okumuştu

bu cümleyi?

Hava soğuktu. Ama renkler kolay kolay ölmüyordu.

Solan çiçeklere ne diyelim?

Cemal SÜREYA