Anladım ki susmak bir cüsse işi, Derin denizlerin işi …
Kalbe sözden çok sükuttan manalar akar …
İnsan evrendeki sükutu anlayabilseydi, kim bilir belki de
söz olmayacaktı.
İnsanlar sükutun dilinden anlayacak, derin ve manalı
bakışlarla konuşacaklardı.
Ve ses, sükutun heybetini bozamayacaktı ...
Hep derin denizler kadar heybetli bir sükut dinledim
ondan...
Sanki durgun ve derin bir ummanın kıyısına varmıştım...
Derinliklerinde gönül ve hikmet incilerinin gülümsediği bir
deniz bulmuştum.
Hayatın hiç bir kasırgası, hadiselerin hiç bir fırtınası onu
dalgalandıramıyordu.
Gerçekten de öyle olmuştu. Sonsuza götüren bir denizin
kıyısına varmıştım.
O zaman anladım ki, susmak bir cüsse işi. Derin denizlerin
işi.
Sığ suları en hafif rüzgarlar bile coşturabiliyor…
Derin denizleri ise ancak derin sevdalar…
Anladım ki, derin ve esrarengiz olan her şey susuyor…
Şems-i Tebrizi
0 Comments:
Yorum Gönder
Yorumunuz İçin Teşekkürler Ediyorum