SEVMEK VE BEKLEMEK

Sevmek ne kadar güçlü bir duygudur ki, sevmediğin zamanlarda bile kalıyor hatırı… Güneşi göremesen bile yetiyor yüreğini saran sevgi. Sen hiç gördün mü sevmiyorum deyip de gerçekten yanmayanı. Diyorsa ki diyen, bil ki yalandandır tüm konuşmaları…

Ne unutmak için çaba harcadım ne de yeniden sevmek için… Ne zaman ki çaldı kapımı aşk, buyur edip aldım içeriye ve gösterdim ona tüm konukseverliğimi. Başımın üstünde yeri vardı ama en çok da yüreğimde. Ve dünya sadece ben, aşk ve o’nun etrafında dönmekteydi. Ve gün geldi  ne zaman sıkıldı benden girdiği kapıdan gönderirken güle güle demesini de bildim ben…Düşmedim peşine hiçbir vakit ve O’da gelmedi zaten. Bekledim belki bir ihtimal gün olur döner diye. Körü körüne de bağlanmadım aşk’a kaldı ki onun esiri olacak kadar da sevemedim hiçbirini asla. Ve işte bir umuttur yaşayıp gitmekteyim bir gün aşk kapımı çalacak diye…

Sadece zamanı vardı biliyorum ve biliyordum ki bu sefer ki geliş gidişlere izin vermeyenlerden olsundu. Bir his vardı yüreğimde tam da şuramda “O” gelecek biliyorum. Kaldı ki bu geliş zaman alacak hem de düşündüğümden çok ama çok, beklemeye devam diyorum…

Mehpare ÖĞÜT