İnsanlarla ilişkiler, hayatın dokusunu oluşturan ince ipliklerdir. Her biri farklı bir renkte, farklı bir desende. Bazıları zarifçe düğümlenirken, bazıları kolayca çözülür. Bu ipliklerin nasıl örüldüğü, insanın hem kendisiyle hem de başkalarıyla olan bağını belirler.
İlişkiler güven ister; çünkü güven, dostluğun ve sevginin temelidir. Ama güven kırıldığında, onu onarmak ince bir sanattır. İnsan, bağışlamayı öğrenmelidir, ama aynı zamanda tekrar incinmemek için sınır çizmeyi de bilmelidir.
Empati, ilişkilerin gizli anahtarıdır. Bir an için karşındakinin gözlerinden dünyayı görmek, onun yüklerini anlamak, insanları birbirine yaklaştırır. Fakat empatiyi başkalarını anlamak için kullanırken, kendini unutmamak gerekir.
İnsanlarla ilişkiler bazen yorucudur, çünkü her insan kendi hikayesiyle gelir. Biri geçmiş yaralarını taşır, diğeri gelecek kaygılarını. Ancak bu farklılıklar, hayatı anlamlı kılan renklerdir. Her insan bir dünyadır ve o dünyayı keşfetmek cesaret gerektirir.
En önemlisi, ilişkiler karşılıklılık üzerine kurulur. Sevgiyi, saygıyı, anlayışı paylaşmak iki taraflı bir çabadır. Ne yalnızca vermek, ne de yalnızca almak ilişkiyi sürdürebilir.
Sonuçta, insanlarla kurulan bağlar, insanın kendi aynasıdır. Ne kadar derin ve anlamlı bağlar kurarsan, o kadar zenginleşirsin. Ama bazen yalnız kalmak da bir ihtiyaçtır; çünkü insanın en önemli ilişkisi, kendisiyle olandır.
Mehpare Öğüt Şengül
Ocak 2025
Merhabalar.
YanıtlaSilGeçenlerde bloğunuzu ziyaret ettiğim de bu yazınız vardı. Okudum ve sıra içimi dökmeye gelince, bir aksilik oldu ve bilgisayarın başından ayrılmak durumunda kalmıştım. Size de bir gerçeği kendime göre anlatmak istiyorum. Çocukluğumuzda ve gençliğimizde her şeyi taşlara kayalara yazardık. Orta yaşlara gelince kumlara yazmaya başladık. Şimdi ise artık her şeyi suya yazmaya başladık. Bir su birikintisine parmakla yazılan yazı ne kadar suyun yüzünde kalabilir? Hiç kalmaz! Siz sayfamı ziyaret edip yorum yazmışsınız sağolun, yorumu görünce işte suya yazılan işi hatırladım ve sayfanıza geldim.
İnsanlar arasındaki ilişki güven ister. Güven de dostluğun ve sevginin temelidir derken; güvenin ve güvenmenin ne kadar önemli bir olgu olduğunu hepimizi iyi kötü yaşarken öğrenmişizdir.
Bazen yalnız kalmanın da bir ihtiyaç olduğundan bahsetmekle birlikte, insanın en önemli ilişkisinin kendiyle olanıdır derken bu saptamanıza hayran kalmamak elde değil. Kendiyle dost insan, mükemmel olmamaktan incinmez. Tıpkı başkasıyla dostluk ilişkisinde ötekini onun hususiyetleriyle benimsediği gibi, kendi kendisiyle ilişkisinde de aynısını yapmaya hazırdır. Kendini bilen, ama yine kendini seven birisi olabilir böylece.
Kaleminize, emeğinize ve gönlünüze sağlıklar dilerim.
Selam ve saygılarımla.
Çok teşekkürler ediyorum güzel yorumunuz için. "Söz uçar yazı kalır" dan yola çıkarak aynı düşüncelerle ben de gündelik hayattan ve kitaplardan fırsat yaratmaya çalışarak bloğuma bir iki satır yazmaya, sizin gibi değerli insanların paylaşımlarını da okuyarak ve de kendimce yorumlar yapmaya çalışarak bir şeyler öğrenmeye çalışıyorum. Bilgi alışverişinde yapılabilecek en güzel şeylerde yorumlar olsa gerek. Ben de saygı ve selamlarımı iletir esenlikler dilerim.
Sil