Geçip gideceğimiz bir dünyanın
tüm zalimliğine
tüm zaafına kapılmışız farkına varmadan
vardık da işimize mi gelmedi sonradan
nasıl da katlanıyoruz buna
nasıl da alet olduk dünyanın yalanlarına
üstümüze üstümüze geliyordu oysa
oysa ki hep söylenip duruyordu bize
farkında değildik ya da farkındaydık da
umursamadık mı acaba !!!
Dünyanın altını üstüne getirdik
getirdik de ne oldu sanki
ne aradık da ne bulduk
acı ve yoksulluktan başka
hüzün ve kayıplar dışında
hangi rengi seçtik de
boyadık gökkuşağına
dile mi geldik dile mi getirdik
bomboş olan avuçlarımızda
sararmış yapraklar misali
kurumuş anılar kaldı
kokusu bile rüzgara karışıp giden
anılarımız
yürüdüğümüz yollarda bıraktıklarımız
samimiyeti, sevdayı, sevmeyi
vefayı, hoş görüyü, yardımlaşmayı
unuttuk ne vardıysa hepsini
kapattık kilit vurup kapılarımızı
şimdi arıyoruz mum ışığında o günleri
artık yaşasak da olur yaşamasak da
sözlerin bittiği noktada
şiirlere sarılıp yatalım bu gecede
kimbilir belki de sabaha
ya çıkarız ya da nokta...
Mehpare ÖĞÜT ŞENGÜL
Merhabalar.
YanıtlaSilDizelerinizi okuduktan sonra, kendimi tekrar bir vicdan muhasebesine çektim. Zaten her gün cebelleşiyorum vicdanımla. Şikayetçi olduğum, sızlandığım ve söylendiğim o kadar çok iyi gitmeyen şeyler var ki, kimi suçlayacağım? Suçu ben kendimde arıyorum.
mum ışığında aranan o günler,
geri gelir mi acaba?
umut var mı?..
Yoksa;
şiirlere sarılıp yatacağız yine.
Kaleminize, emeğinize ve gönlünüze sağlıklar dilerim. Şiirinizden anladığım kadarıyla siz de aynı konuda dertli olanlardansınız.
insanlığı, insanlığımızı, erdemi unutturdular bu millete.
bundan sonra, hak, hukuk, sevgi ve saygı hak getire.
Selam ve saygılarımla.
Recep bey,,, sanırım bizim gibi düşünenlerin tek gayesi gelecek kuşaklar için güvenilir bir dünya bırakmak. Bırakacağız da nasıl olacak hiçbirimiz kestiremiyoruz. Yarının bugünden farkı ne olacak, umut var mı her birimiz için ya da sadece geçmişe ağıt yakıp yarınlar için sonsuz bir umut mu taşıyacağız bilemiyorum. Tek istediğim şey tüm insanlığın bir an önce bu konuda bir şey yapması gerektiği. Gereken tek şey de insan sevgisi... Sanırım bir çoğumuz içimizde ki sevgileri kaybettik. Doğaya, insana, hayvanlara.. Özellikle de Yaradana karşı. Bunlar için bir çok etken var evet ama insanın kendini silkelemesi, aklını kullanması gerekiyor. Diliyorum ki sizin de dediğiniz gibi sadece şiirlere sarılıp hayallerle avunmayız. Evrene göndereceğimiz her duygu ve düşünce insanlık yararına olur dileğiyle, saygılarımla...
SilRecep bey,,, sanırım bizim gibi düşünenlerin tek gayesi gelecek kuşaklar için güvenilir bir dünya bırakmak. Bırakacağız da nasıl olacak hiçbirimiz kestiremiyoruz. Yarının bugünden farkı ne olacak, umut var mı her birimiz için ya da sadece geçmişe ağıt yakıp yarınlar için sonsuz bir umut mu taşıyacağız bilemiyorum. Tek istediğim şey tüm insanlığın bir an önce bu konuda bir şey yapması gerektiği. Gereken tek şey de insan sevgisi... Sanırım bir çoğumuz içimizde ki sevgileri kaybettik. Doğaya, insana, hayvanlara.. Özellikle de Yaradana karşı. Bunlar için bir çok etken var evet ama insanın kendini silkelemesi, aklını kullanması gerekiyor. Diliyorum ki sizin de dediğiniz gibi sadece şiirlere sarılıp hayallerle avunmayız. Evrene göndereceğimiz her duygu ve düşünce insanlık yararına olur dileğiyle, saygılarımla...
SilMerhabalar Mehpare Öğüt Şengül.
YanıtlaSilCevab-i yorumunuz için çok teşekkür ederim. Şu kadarını söyleyeyim. İnsanların yeniden önce kendilerini sevmelerini, ondan sonra da çevrelerindeki insanları sevmelerini o kadar çok istiyor ve arzu ediyorum ki, bu konuda her türlü fedakarlığı yapmaya hazırım. İnşAllah bu duygu ve düşüncelerimiz evrende kocaman pozitif bir salınım olur da insanları etkiler ve yaralara merhem olur.
Selam ve saygılarımla.