Ş A İ R A N E

Her yalnızlığın bir sonu vardı mutlaka… Yalnızlık bir tek Allah’a mahsustu. Ve her aşkın Bir bekleyeni, bir geleni. Her gecenin eriştiği gündüz misali… Baktığım her yerde adı olmayan bir sevgilim vardı benim Bir gün bir yerlerden çıkıp gelecek diye beklediğim. Hiç tükenmedi ümitlerim Hiç vazgeçmedi sevmekten yüreğim. Hiç ama hiç değişmedi aşka olan hürmetim. Ve bir gün… Geldi işte o beklenen...