TİTREYEN KAMELYALAR VE ATEŞ BÖCEKLERİ

Çimler üstünde böcek
Bir gece yarısı
Soğuk bir pencere tutuşturur eline
Işıklı gök kubbede
Lambalar söner birden
İhanete ağlarken
Toprak içinde toprak
Böceğin içinde sen vardın
Ay parlak, apaydın
Çimin üstünde kim vardı?
Sokak karanlık ve ıssız
Kimsesizler mezarlığı sureti
Camda bir gölge
Odada ben vardım
İçimde bir yara
Kanayadursun budala
Çimler üstünde böcek
Sanki çimi biçecek
Acının üstünde acı
Ateşin içinde sen vardın
Ateş değdiği toprağa
Uçtu ateş böceği
Aşka koşan peri gibi
Sustu gelin çiçeği
Ben saksının içinde titreyen kamelya
Sen içimdeki ateş böceği
Benim içimde sen, senin içinde kim vardı?

Pelin DİMDİK
IRMAK Kültür-Sanat Dergisi ‘06