Kızgınlıklarım var. Kırgınlıklarım. Yüreğimi kaplayan öfkelerim…Yalnızlığımla baş başayken bile sızlanışlarım, ağlayışlarım hükmeder tüm gecelere… Görmediğim uzak diyarlardan bir haber beklercesine, bir umut var yüreğimde, tam şuramda duran, sıcacık, kor gibi yakan.
Bir gün kapımı çalacak ve ben geldim diyecek beklediklerim var hayalimde canlandırdığım. Her gün hafifleyeceğine daha bir ağırlaşan bedenim. Yaşın ağırlığından mıdır yoksa çektiğim acılardan mıdır bir türlü adını koyamadığım.
Gözler var arada bir hatırıma düşen. Her gelişinde koca koca yaşlar döktüren…
Kimi zaman da sözler var ki, unutulmayan, unutulmak istenmeyen. Yüreği delip de geçen, gecenin karanlığını bölen, yıldızları patlatan, güneşi söndüren sözler ki, beni benden eden….
Şimdi hayalimdeki kentlerden birinde, gecenin bir yarısında, bir pencerenin altında, ılık bir bahar akşamının verdiği huzurla seni düşünme vakti olsaydı keşke…
Düşüne düşüne sabaha eriştiğim ama içimi kaplayan ümitle…
Sanki sen yanımdaymışçasına, beni hiç bırakmamışçasına, sevgiyle sarılan kollarının arasında, sımsıcak bakan gözlerine bakabilseydim keşke…
Ölmek bile daha kolaydır bunca karmaşık duyguların arasında yaşamaktan.
Verdiğin bir nefes sonra gerisi boş.
Oysa seni sensiz yaşamak ne kadar zor, bir bilsen…
Doğmayan güneşlere, geçmek bilmeyen gecelere inat, yatağıma her yattığımda ilk aklıma gelen sen oluyorsan şayet, ne zor seni sensiz yaşamak…
Bazen düşünürüm de hayatın anlamsızlığını, çaresizliğimden olsa gerek tüm isyanlarım ve anlarım ki ondandır yüreğimde ki tüm öfkeler. Aslında kendime değil sanadır bütün serzenişlerim, bütün ağıtlarım. Ne geceye, ne güneşedir isyanım…
İsyanım kendime değil sana duyduğum ve bir türlü yüreğimden koparıp atamadığım aşkınadır…
Mehpare ÖĞÜT
2009
Kayıtlar
0 Comments:
Yorum Gönder