Üşenmedim oturdum bir mektup yazmak için sana.
Seninle başlayıp seninle bitecekti aklım sıra.
Önce kalem vazgeçti yazmaktan, dedi ucum kırık,
Sonra kağıt geldi dile, kirletme beni boş yere kelimelerinle.
En son parmaklarımın çözüldü dili, yorma beni dedi.
Yüreğim bir çığlık attı işte o zaman,
Seni hala seviyorum, anlamıyor musun, dedi...
╔══════♥Mehpare ÖĞÜT♥══════╗
0 Comments:
Yorum Gönder
Yorumunuz İçin Teşekkürler Ediyorum