EN BÜYÜK ÖZGÜRLÜK

Damarlarıma yeniden yayıldığını duyuyorum kanımın

İçtenlikle söylüyorum, seviyorum bu hayatı

Ölmek istemiyorum ama ölebilirim şimdi

Varsa ölümümün bu dünyaya bir yararı.

Koca bir çınar gibiyim, az da olsa yaşım

Kopmaz köklerim var hayatın yüreğinde

Şimdi ağlayıp sızlanan körpe dallarım

Onlar toydur biraz, başları gökyüzünde.

Yaşamak, bizim en büyük özgürlüğümüz artık

Acıların, gözyaşlarının da bilincine vararak

Bağırıp çağırmadan, boyun büküp ağlamadan

Yaşamak…enginlerde salınıp, yücelerde coşarak.

Bağırıyor içimde bir kuş, durmadan bağırıyor:

Şair, bir taşı oyup da içine girmenin zamanı geçti!

Bir kez daha gülümseyerek yanıtlıyorum onu:

Ağladım. Biraz rahatladım.İyiyim şimdi.

Ahmet ERHAN