Kendimizi ne zaman yalnız hissetsek, çocukluk anılarımıza sarılıyoruz...
Belki de tanıdık bir yüz karşılar bizi diye.
Kaybettiğimiz günleri hatırlamaya çalışıyoruz.
Kırık dökük hayatlarımıza.
Şifa olur niyetiyle.
Anılarla yaşıyoruz.
Geçip giden her bir günü..
Özlemle arıyoruz.
Mehpare ÖĞÜT ŞENGÜL
Kayıtlar
Merhabalar.
YanıtlaSilEğer bu dizeleri bir şiir formatında kaleme aldıysanız, ki, öyle de görünüyor, size bir önerim olacak: Birinci dizeyi "hissetsek," ile bitirin virgülü koyun ve "çocukluk anılarımıza sarılıyoruz... " şiirinizin ikinci dizesi yapın. Bakın bu sadece bir öneri, asla bilgiçlik tasladığım kanısına varmayın. Eğer böyle şeylerden hoşlanmıyorsanız, bunu bana açıkça belirtin; ben de, bundan böyle bir daha bu önerilerde bulunmam.
Kaleme aldığınız bu şiirden ben şunu anlıyorum. Öyle bir hayat yaşıyoruz ki, ne tadı ve ne de tuzu var! Geçmişte yaşadığımız o güzel günlerden medet umuyoruz.
Kaleminize, emeğinize ve gönlünüze sağlıklar dilerim. Şiir çok güzeldi. Halihazırdaki tadı tuzu olmayan durum çok güzel özetleniyor ve şifası geçmişte aranıyor.
Selam ve saygılarımla.
Recep bey merhabalar, ben asla bunu bilgiçlik olarak algılamam. Bilakis çok da mutlu oldum. Çünkü bazen üstünden defalarca geçsem de sayısız kere okusam da bir okuyucunun gözünden hele ki sizin gibi değerli bir eğitimcinin gözündün eksikliğimin giderilmesi beni mutlu eder. Her zaman için değerli yorumlarınızı beklerim. Bu o anlık içimden gelen duyguların yansımasıydı aslında. Bir çoğumuz gibi çok fazla şeylere özlem duyuyoruz ki bu kaçınılmaz bir gerçek. O anları düşünerek bir anlık mutluluk bile bize bazen yetiyor. Tekrardan teşekkür ve saygılarımla
YanıtlaSil