Kendimizi ne zaman yalnız hissetsek, çocukluk anılarımıza sarılıyoruz...
Belki de tanıdık bir yüz karşılar bizi diye.
Kaybettiğimiz günleri hatırlamaya çalışıyoruz.
Kırık dökük hayatlarımıza.
Şifa olur niyetiyle.
Anılarla yaşıyoruz.
Geçip giden her bir günü..
Özlemle arıyoruz.
Mehpare ÖĞÜT ŞENGÜL
0 Comments:
Yorum Gönder
Yorumunuz İçin Teşekkürler Ediyorum