Yazmayacağım işte
hiçbir şey…
Tüketmişiz tüm
sözcükleri nasıl olsa
Bir parça gülüş,
bir parça söz
Yaşamak bile
zorunlu ihtiyaç…
Kapatın tüm
perdeleri
Girmesin gün ışığı
içeri
Susturun tüm
zilleri
Bozmasın, gelip de
hiç kimse keyfimi…
Atacağım dolaplardan
Ne var ne yok
eskilerden kalma
Yenilerini alıp da
Dizeceğim boylu
boyunca…
Canım isterse
kalkacağım yataktan
Zorlayamayacak
kimse beni
İstersem yıkanacağım
Varsın, dağınık
kalsın...
ŞİİR YAZMAK etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
ŞİİR YAZMAK etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
29 Eylül 2017
22 Ağustos 2017
Eskiden
düştüğümüz zaman
Yaranın
üstüne yaprak basmayı öğretmişti büyükler
Korkma geçer
diyerekten…
Ne tuhaf ki
yara kururdu bir süre sonra
Ve koyu bir
renk alaraktan
Azalırdı
acısı da…
Sonra,
Düşe kalka
büyümeyi öğrendik hayat yolunda
Eriştik en nihayetinde
olgunluğa
Ve yine
öğrendik ki;
Aldığımız
yaralar değilmiş canımızı yakan.
Aslolan yaraları
açanlarmış, kapanmayan…
Kiminle
kesiştiyse yolumuz
Başlardık en
güzelinden...