Alıp
da başımı gitsem diyorum
Nereye,
Nasıl
ve
Kiminle…
Bir
başıma gitsem yaşayamam
Sevdiklerimi
almak istesem
Kaçı
gelir benimle
Bu
sıcak, bu hengame
Başım
ağrıyor yine
Uyuyamadım
gece
Sıcak
bir taraftan
Memleket
bir taraftan
İsyan
etsem kime ne
Sevdiğim
Sen
uyuyorsun şimdi yanı başımda
Bense
şehri izliyorum
Yüzlerce
ışık altında ki şehrimde
Bir
gün belki de
Mutluluk
hakim olacak ümidiyle
Gecenin
bir yarısı
Kalktım
dolaştım evin içinde
Düşünmek
istemiyorum aslında
Hiçbir
şeyi…
Yine
de izin vermiyor kalbim
Düşündükçe
daralıyorum
Daraldıkça
bunalıyorum
Gözlerimin
aradığı bir şey var
Ama
ne !
Biliyorum
aslında
Biliyorum
da dilim varmıyor söylemeye
Adına
mutluluk dediğimiz
Hani
şu küçüklüğümüzde yaşadığımız
Etrafa
neşe saçtığımız
Çığlıklarımızla
ortalığı yıktığımız
İçimizin
içimize sığmadığı
Mutluluk
dolu günler
Özlemim
ona dair
Elimizden
kaçırdığımız
Belki
istemeden
Belki
de bilmeden
Bir
türlü yakalayamadığımız
Mutluluk…
Hani
şu çocuksu günlerimizden geriye kalan
Gözlerimizin
ışıldamasına yansıyan…
Şimdi
çok uzaklarda gibi görünen
Ama
ortaya çık da kavuşalım diyecek kadar da yakın olan
Mutluluk….
Bulana,
verene, alana parfüm gibi bulaştırılan…
Mehpare
ÖĞÜT ŞENGÜL
05 - 08 Temmuz 2019
Kayıtlar
