FARKINDAYIM

"Önce kendini fark etmeli insan"

  

Herkesin bir değeri vardır ve bunu öncelikle kendisi fark etmelidir.

Kendime göre çıkardığım sorgulamayı kendi hayatımdan tarif ederken, bir orta yaş kadının örneği olarak sıraladım.

Yaşamda gerekli olan insana hizmetin önemini uygulamanın farkındayım.

Mutlu olmanın hakkım olduğunun farkında olarak, kendimi keşfetmemin farkındayım.

Mutluluğun bir bedel karşılığı olduğunun ve sonucunun yine kendime kattığı değerin farkındayım.

Mutluluğun zaten kendi içimizdeki güç olduğunun ve bunu meydana çıkarmayı başarmış bir kadın oluğumun farkındayım.

Mutluluğun tek başına yaşanmayacağının farkındayım.

İnsana yapılan emeğin boşa gitmeyişinin farkındayım.

Mutluluk başkalarına attığın damladır ve bana dönen göl olduğunun farkındayım.

Mutlu ama imkanları kısıtlı bir kadın olarak, benden daha fazla imkan sahibi olan bazı kadınların, marka giysileri, bindikleri lüks arabaları, lüks evlerini, yazlıklarını marifetmiş gibi övünürlerken; ben kendi zenginliğimin (içinde para, mülk ve benzerleri olmasa da) farkındayım.

Mutluluğun insanın içindeki bir sır olduğunu ve bunu hayatıma geçirmiş olmanın bilincinde ve farkındayım.

Kendim mutlu olurken ailemi ihmal etmediğimin ve bunun çok zor olduğunun farkındayım.

Kimseyi  memmun etmek zorunda olmadığımı, ama vicdanıma göre herkesi saymam gerektiğinin farkındayım,

Yaşamda bencil insan sayısının olduğu gibi, kıymet bilenlerin de olduğunun farkındayım. Bu konuda tanrının beni görüp gözetlediğinin farkındayım.

Yaşantıma kattığım değerlerin, çok gezmek, çok okumak, çok insan tanımak olan gerçeğin, hayat okulunun yaşamıma işlenmesinin, başkasının bana sunduğu hazır nimet olmadığını ve buna çok emek verdiğimin, bedel ödediğimin farkındayım.

İnsan ve kadının çok önemlli olduğunun ve buna zaman ve emek harcadığımı kim nasıl değerlendirir bilemem ama kötü bir şey  yapmadığımın farkındayım,

4 yıllık zamana yayılan özellikle bilgelik kitabını her gün okuyup hayatıma geçiren ve beni benim içimdeki insana götüren bilginin önemini biliyorum ve ben bunun farkındayım. İçeriğini bilmeyen, okumayan insanların beni kırıp döktüğünü ve hoşgörüyle sustuğumun ben de farkındayım. Aynı  konuda öğrendiğimi hayatıma geçirirken bilmişlik olarak, kendi sözünün doğruluğunu dayatıyor diyen insanları da hoş görüyorum ve ben bunun farkındayım. İnsanların canımı acıtarak öğretecekleri çok şey var anlaşılan… Bu konuda da çalışmam gerektiğinin farkındayım. Çünkü hayat bir okul, bende içinde hiç bitmeyecek dersini alan bir öğrenciyim, bunun da farkındayım.

İnsanın insana ayna olduğunun ve aynanın arkasındaki gerçek bir sırrın bulunduğunun farkındayım. Bunu her insan bilemeyebilir, ben gerçeği görüp 3 üncü gözümün açıldığının farkındayım. Ne mutlu bana derken, buralara gelmenin çok sancılı olduğunun da farkındayım.

Etrafımda güzel insanlar olduğunu ve olmamış insanların da birgün beni anlayacaklarının farkındayım ve ayrıca görmeyip anlamak istemeyenler olacaktır; ben onlara olmuşluğumla yaklaşırsam “insanım” diyeceğim.  O zaman ham meyveyle olmuş meyvenin eyrımını başkaları yapacaktır, dert etmiyorum.

Kimin nasıl düşündüğünü kurgulamak yerine benim ne yaptığımın önemli olduğunun farkındayım.

Kısacası kişisel gelişimin her alanından aldığım derslerin önemini büyük küçük demeden, etrafımda söylerken buna bozulanlar, illa kendi dediği doğrudur, saçma şeylere kendini kaptırıyor diyenleri hoş görerek; zamanın herkese ilaç olacağının farkındayım.

Bu tür konularla ilgilenilmesinin önemli olduğunu duymak görmek bir başka mutluluğumdur. Dileğim etrafınızdaki insanlardan kendi içlerindeki cevherleri fark edenlerin, sayılarının çoğalmasıdır. Mutlu insan fedakar insandır, özverili insandır, bedelli insandır. Tanrım mutluluğunuzu bozmasın! Yolunuz açık, ışığınız daim olsun!

İnsaf KILIÇ (AGİKAD Ankara Girişimci Kadınlar Derneği Başkanı)

-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o

NOT : Bu yazı mail adresime dahil olduğum bir grup üzerinden gelmiştir. Çok beğendiğim için de siz blog okuyucularıyla paylaşmak istedim....