Harf harf, cümle cümle düşüyorsun
yüreğime ey yar...! Bilmezdim, bilemezdim gerçek sevginin bu denli
güçlü olabileceğini. Anladım ki aşk geçici bir derya imiş;
dalgasında boğulduğum. Anlık heveslerden kurulu bir
aldatmacaymış, büyüsüne vurulduğum.
Ey yar...! Geldin... Beklediğimdin
sen, sevdiğim, sevenim... Belki gecikmeliydi gelişin ama olsun. Çok
da önemli değildi gecikmeler mutluluk varsa sonunda. Önemli olansa
gerçek sevenin ulaşmasıymış sevilenin varlığına....Ve şimdi
sen düşüyorsun yüreğime ilmek ilmek, satır satır.. Yormadan,
bir an olsun bıktırmadan, doluyorsun gönlüme ırmak ırmak. Ve
“Sev” diyor bana ilahi bir ses. “Sev, O'nu ! Her geçen gün
artan bir sevgiyle sev...!
Mehpare ÖĞÜT
Kayıtlar
Sevmek gibisi var mı.
YanıtlaSil