“Seni herkesten çok sevmiş, ama senin tarafından hiç tanınmamış olandan, hep seni beklemiş, ama senin tarafından hiç çağrılmamış olandan kalan bir miras.”
“Evet, şimdi, bundan sonra kim yaş günlerinde sana hep beyaz güller yollayacak? Ah, evet, vazo boş kalacak, bir zamanlar yılda bir defa olsun etrafında esmiş olan o hafif nefes, hayatımdan sana gelen o küçücük rüzgar, evet, o da solup gidecek!...
DÜNYA YAZARLARI etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
DÜNYA YAZARLARI etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
31 Ekim 2018
22 Ağustos 2017
"Odandan çıkman gerekmez, masanda
oturmaya devam et ve dinle..
Dinleme bile, sadece bekle..
Bekleme bile
Gerçekten sakin ve yalnız ol
Dünya özgürce sunacaktır kendini sana..
Maskesinden sıyrılmak için başka seçeneği
yok
Huşu içinde yuvarlanacaktır ayaklarının
dibine..."
Franz KAFKA
...
03 Haziran 2015
Kuşkusuz, insan kavga ettiği şey haline gelir... Kızgınsam ve siz de bana kızgınlıkla karşılık verirseniz sonuç ne olur? Kızgınlık artar. Ben neysem siz de o olursunuz. Ben kötü isem ve siz kötü bir şekilde benimle kavga ediyorsanız kendinizi ne denli haklı hissederseniz edin siz de kötü olursunuz. Ben acımasız isem ve siz beni haklamak için acımasız yöntemler kullanıyorsanız siz de benim gibi acımasız olursunuz. Ve biz bunu binlerce yıldır yapıyoruz....
30 Nisan 2015
Yalan zeka işidir, dürüstlük ise cesaret.
Zekan yetmiyorsa eğer yalan söylemeye, cesaretini kullanıp
dürüst olmayı dene...
Victor Hugo
...
31 Ağustos 2014
Bir zaman gelir, bütün çıkış yolların kapatılmıştır.
Odanda oturursun, bedenindeki, boğazını sıkıştıran, gözlerinin
ardındaki gözyaşı torbacıklarında tehlikeli bir biçimde
sıkışan o batışan ağrıyı duyarsın. Tek bir sözcük, tek bir
el kol devinimi, derken içinde sıkışıp kalmış her şey
-irinleşmiş pişmanlıklar, kangrenleşmiş kıskançlıklar,
yerine getirilmemiş fazla istekler- öfkeli, erksiz gözyaşları,
belli bir kişiye yönelik olmayan boğucu hıçkırıklar...
04 Haziran 2014
Düşündürücü kısa bir öykü okumaya ne
dersiniz ?
"Herkesin hırsız olduğu bir ülke
varmış" diye baslar Italo Calvino'nun "Kara Koyun"
adlı öyküsü. Ama istisnasız herkesin.
Gece olunca, insanlar
maymuncuklarini ve fenerlerini yanina alir ve komsusunun evini
soymaya gider.
Gün dogarken geri döndüklerinde yüklerini
almislardir. Ama her seferinde kendi evlerini de soyulmus
bulurlar.
Ülkede herkes çok mutludur, kimse kaybetmez,çünkü
herkes...