Bir zaman gelir, bütün çıkış yolların kapatılmıştır.
Odanda oturursun, bedenindeki, boğazını sıkıştıran, gözlerinin
ardındaki gözyaşı torbacıklarında tehlikeli bir biçimde
sıkışan o batışan ağrıyı duyarsın. Tek bir sözcük, tek bir
el kol devinimi, derken içinde sıkışıp kalmış her şey
-irinleşmiş pişmanlıklar, kangrenleşmiş kıskançlıklar,
yerine getirilmemiş fazla istekler- öfkeli, erksiz gözyaşları,
belli bir kişiye yönelik olmayan boğucu hıçkırıklar...
SYLVİA PLATH etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
SYLVİA PLATH etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
31 Ağustos 2014
29 Ocak 2014
İşte yine yaptım
Her on yılda bir
Böyle bir tane beceririm
Bir tür ayaklı mucize, tenim
Bir Nazi lamba siperliği kadar parlak,
Sağ ayağım
Tüy kadar hafif
Yüzüm ifadesiz, incecik
Yahudi kumaşından.
Çözün kundağı
Ah, sevgili düşmanım.
Korkutuyor muyum? -
Burnu, göz bebekleri, 32 dişi yerli yerinde mi?
Acı nefesi
Ertesi gün yok olacak.
Yakında, çok yakında
Vahim bir öldür gücü
Evimde, etimde olacak
Ve ben işte gülümseyen...
Kayıtlar
