Sessizliğin Yankısında Bir İçsel Yolculuk –
Bir sabah uyanıyorsun ve fark ediyorsun:Hiçbir şey eskisi
gibi değil.Ne sabahlar tanıdık, ne duvarlar, ne aynadaki
yüz.Sanki zaman, seni içinden sessizce söküp almış da fark
ettirmemiş gibi.Bir eksiklik değil bu… Daha çok bir silinme
hali.Yavaş, sessiz, iz bırakmadan…Şimdi her şey
uzaklaşıyor benden.
İnsanlar…Birbirine dokunan ellerin arasına, görünmeyen
bir boşluk giriyor artık.Konuşmalar ezberden ibaret,...
20 Mayıs 2025
20 Nisan 2025
Uyanıyor her şey yerli yerinceumutlar filizlenmeye başlamış bak.Nice zamandır kurumuş dallaratomurcuklar oturmuş çoktan.Ahh nihayetin de bahar geliyor memleketimeArada bir soğukla kavga etsek demüjdeler var diyor gelecek güzel günlere.Uzaklara dalıyor gözlerimbir beklediğim var senelerdiradını umut koyduğumkolum kanadım olacakgözüm kulağımuzaklardan kulağıma çalınan müziğinnotalarına basacağım gelişiyleumut koydum adını umutherkes sevinsinherkes...
11 Mart 2025
Kışın
gri örtüsü yavaş yavaş kalkıyor. Günler uzuyor, yayılan ışık
biraz daha sıcak vuruyor tenimize. Sabahları havada hafif bir
serinlik olsa da, güneş yükseldikçe içimizi ısıtan o özgün
sıcaklığı yeniden kendini hissettiriyor. Ağaçların dallarında
minik tomurcuklar oluşmaya başladı bile. Rüzgârın taşıdığı
koku değişti; toprak daha canlı, yağmurlar daha yumuşak artık,
gökyüzü daha mavi.
Her bahar, dünyanın yeniden doğuşuna tanıklık etmektir....
21 Şubat 2025
Kırık bir kalp, fırtınanın
ortasında kalmış bir gemiye benzer. Dalgalar, hayal kırıklığı
ve üzüntünün acımasız sarsıntılarıyla döver durur.
Yelkenler yırtılmış, umutlar suya düşmüştür. Kaptan, yani
kalbin sahibi, pusulasını kaybetmiş, yönünü şaşırmıştır.
Ancak unutmayın ki, her fırtına bir
gün diner. Güneş, bulutların arasından yeniden doğar. Kırık
bir kalp de iyileşebilir, yaraları kabuk bağlayabilir. Önemli
olan, kaptanın umudunu kaybetmemesi,...