SENSİZ ALDIĞIM HER NEFES HARAM BANA, BİL İSTEDİM !...

Her günü bir umutla tüketmenin

Yanında olmayan birinin düşlerine sarılarak uyumanın

Ve kendi kendinle yaptığın iç hesaplaşmaların

Nereye varacağını bilmeden, sevebilir misin sevgili !

Sevebilir misin aradaki mesafelere aldırmadan görmediğin

…ve belki de hiç görme umudunun olmadığı birini…

Adını yüreğine yazıp başkalarına yer vermeden,

Belki de bir ömrü adamaya yemin ederek

Sevmeye söz verebilir misin sevgili !

Bekleyebilir misin belki bir gün diyerek…

…ve o bir günün hesabını verebilir misin hiç düşünmeden kendine…

Oysa ki ben her günümü, gönlümü sana adadım…

Seninle yatıp sensizlikle uyandığım her günü;

Kendime haram kıldım ey sevgili…

…ve aklıma düşen gözlerini her düşündüğümde;

Senin hayallerinde yüzer buldum kendimi.

Belki de seviyorum dediğim zamanlardan bile daha çok sevdim seni…

Sana ulaşamadığım her anın acısından olsa gerek,

Sensizlikle geçirilen her günü yas ilan edip,

Heybeme attığım yalnızlık tohumlarını ekiyorum gönlüme…

Belki bir gün diyerek geçirdiğim her günün ardından açıp da ellerimi semaya;

Seni istiyorum şu garip gönlüme !

Kimbilir dualarım kabul olurda düşersin cemre gibi yüreğime…

…ve seni yaşıyorum her anımda, her günümde…

Tohumların çiçek açtığı, güneşin ısıttığı ve nisan yağmurlarının mevsiminde;

Sen de açar mısın benim gönlümde !

Verir misin yüreğini, katar mısın benimkine !

Mehpare ÖĞÜT

2013    

Sensiz aldığım her nefes haram bana, bil istedim…