TÜLLER VE SİLAH



Önü denizle başlayan rüzgarlı bir kasabadaydık.
Sanki yıllardır oradaydık. Herşey düzelecekti.
Orada doğmaya çabalayarak öldük.

Meleğim nehir kanatlarını uzaklıklarda yıka şimdi.

Soğuktu, ısınamıyorduk. Bu kadar yakınken. Aramızda
Yalnızca o hava boşluklarının dolaştığı odalardaydık.
Biriken bütün rüzgarlar işte orada, o deniz kasabasında
o çok köpekli, çok rüzgarlı yerde patladı. İkimizi aynı gökyüzüne baktıran, neydi o, ışık söndü. Sustum.
Sustum. Sustum. Sustum.
Bütün aşkların sonunda yaptığım gibi,
konuşmak hiçbir şeyi, hiçbir şeye ulaştırmıyordu.
Biliyordum.


Birhan KESKİN 
"Kim Bağışlayacak Beni" Adlı Kitabından





0 Comments: