“Sordukları zaman, bana ne iş
yaptığımı, evli olup olmadığımı, kocamın ne iş yaptığını, ana babamın ne
olduklarını sordukları zaman, ne gibi koşullarda yaşadığımı, yanıtlarımı nasıl
memnunlukla onayladıklarını yüzlerinde okuyorum. Ve hepsine haykırmak istiyorum.
Onayladığınız yanıtlar yalnızca bir yüzey. Ne düzenli bir iş, ne iyi bir konut,
ne sizin medeni durum dediğiniz durumsuzluk, ne de başarılı bir birey olmak ya
da sayılmak benim gerçeğim...
TÜRK KADIN ŞAİRLER etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
TÜRK KADIN ŞAİRLER etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
20 Haziran 2018
13 Mart 2015
Muhabbet kuşumuz öldüArkasında uçuşan tüyleriyle mavi
bir sonbahar bırakarakBiliyorsun ölüm, mavi boş bir kafestir
kimi zamanAcıyı hangi dile tercüme etsek şimdi yalan olur
PollyannaUyuyamadığım gecelerin sabahındaGözaltlarımdan
mor çocuklar doğardıMor çocuklarıma ninni söylerdi sabah
ezanlarıFırtına ters çevrilen şemsiyelere benzerdiDuaya
açılan avuçlarımAvuçlarıma kar yağardıKimi zaman
tipi...Kaç kere avuçlarımda mahsur kaldım.Birkaç kış
geçti...
20 Ocak 2015
1-Bir ilaç içsem bari diye düşündüm,Biraz kolonya
sürünsem,Ferahlasam, pencereyi açsam.Şöyle bir şey
yazdım sonra:Yağmur, çamurlu bir elbise dikiyor
şehreSıkılıyoruz hepimiz bu çamurlu giysinin
içinde.Berbattı,Bir şiire böyle başlanmazdı.İç
ses diye söylendim,Ardından Yıldırım Gürses...Aptal
aptal güldüm bir de buna.Ayşecik vazoyu kırıyorVe
‘tamir et bakalım’ diyordu babasına.Yapıştırsam da
parçalarını hayatımınSu...
29 Temmuz 2013
Önü denizle başlayan rüzgarlı bir kasabadaydık.
Sanki yıllardır oradaydık. Herşey düzelecekti.
Orada doğmaya çabalayarak öldük.
Meleğim nehir kanatlarını uzaklıklarda yıka şimdi.
Soğuktu, ısınamıyorduk. Bu kadar yakınken. Aramızda
Yalnızca o hava boşluklarının dolaştığı odalardaydık.
Biriken bütün rüzgarlar işte orada, o deniz kasabasında
o çok köpekli, çok rüzgarlı yerde patladı. İkimizi aynı
gökyüzüne baktıran, neydi o, ışık söndü....
01 Ocak 2012
Yaşar Nezihe BÜKÜLMEZ (17 Ocak 1880 - 5 Kasım 1971)
“Satıldı evlerin eşyası hep bir ekmek içinNe yaptı millet acep bu azabı çekmek içinKiminde kalmadı yatmak için yatak yorganŞaşırdı yollarını genç kadınlar oldu zelilEden bu milleti alçaktır böyle sefil…”
Bu dizeler , Türkiye’nin ilk kadın işçi şairi ve aynı zamanda da sosyalist şairi Yaşar Nezihe hanıma ait olup, “ekmek ve kömür ihtiyacı” adlı şiirinden alıntılanmıştır. Toplumsal olaylara karşı...
22 Kasım 2008
1850'de İstanbul’da doğdu. 1936'da yaşamını yitirdi. Edirnekapı Şehitliği'ne defnedildi. Hekimbaşı İsmail Paşa’nın kızı. Babasının görevi nedeniyle çocukluk çağında yedi yıl kadar sarayda kaldı, iyi bir eğitim aldı. Sultan Abdülmecit'in kızı Münire Sultan'ın maiyetinde kaldı. Şairliğinin yanı sıra bestekârlığı ile de tanınır. Rumca ve Fransızca öğrendi. Medeni Aziz Efendi ve Nikogos Ağa'dan klasik Türk müziği dersleri aldı. Babasının İzmir valiliği...
05 Eylül 2008
1896'da İstanbul'da doğdu. Eğitimine özel hocalardan ders alarak başladı. İstanbul Darülfünun'u Edebiyat Fakültesi Coğrafya Bölümü'nden mezun oldu. Uzun süre İstanbul Kız Lisesi'nde coğrafya ve edebiyat öğretmenliği yaptı. 1973'te İstanbul'da yaşamını yitirdi. Başlangıçta Tevfik Fikret’in etkisinde aruz ölçüsüyle şiirler yazarken zaman içinde Milli edebiyat akımının ilkelerine uygun olarak hece ölçüsünü kullanmaya başladı. Devrinin tüm şairleri gibi...
Kayıtlar
