Ş A İ R A N E: ZAMAN
    • ZAMAN etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
    ZAMAN etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

    18 Mayıs 2023

    İÇİMDEKİ SES

    Mayıs 18, 2023 2
    İÇİMDEKİ SES

     

     

    Kuş tüyü yastıklarda yatmak mı !

    bir gecenin sabahını göremeyecek olmanın acısıyla

    yalnızlığına da alışıyor insan varlığı olmayınca

    kaderin ördüğü ağlara sarılıyorsun zamanla....

    gözümden düşen düşene 

    yüreğimden gidenleri saymıyorum bile

    kendi kendimle başbaşayken hele

    yarınları düşünüyorum mu sorma bir de!

    kalkıp gidesim var ama nereye

    içimden bir ses devir diyor şu masayı

    kır at bardakları

    sarhoşluğum olsun içmediğim akşamlarda

    yıldızlarla helalleşiriz nasıl olsa,,,

    sonra, sonra otur, otur oturduğun yerde diyen hain bir ses

    vuruyor duvardan duvara

    yalpalıyorum evin ortasında 

    düştüm mü elvedalara...

    sen de boşuna hevesleniyorsun canım benim

    canın mıyım gerçekten senin

    ya neyimsin, neyim olacaksın canımdan başka

    bilmem ki, belki de, belki de neyse boşver

    konuşma şuursuzca...

    Canınsam canınımdır nasıl olsa...

    Kapının gölgesi düşmüş yoluma

    yolum uzun!

    toparlanmak lazım haydi durma

    durma ! Derle toparla sağı solu, 

    düzelt yastıkları da...

    zaman geçiyor;

    her günden daha bir hızla...


    Mehpare ÖĞÜT ŞENGÜL

    2023-Mayıs


    Continue Reading
    by at 2 yorum:
    in , , , , ,

    24 Ekim 2022

    ÇOCUKLUĞUM

    Ekim 24, 2022 0
    ÇOCUKLUĞUM

     Kalbimin bir yerinde, bir yerlerde

    Acılara yol almış hatıralar 

    Zamana ayak uyduramayan duygular

    Kırık dökük eşyaların arasında

    Sıkışmış çocukluğumun külleri var...

    Kurtulamadığım, korktuğum, 

    Gizlisi saklısı olmayan zamanın içinde

    Geçmişin izleri var

    Kokusunu ciğerlerimden atamadığım...


    Çocukluğum...


    Hayatımın bir döneminde bir yerlerde

    Silinmeyen anıların eşliğinde 

    Unuttuklarım, unutmaya çalıştıklarım

    Göz göze, yan yana gelmekten kaçındıklarım

    Kızgınlıklarım, hayal kırıklıklarım

    Yaşamak isteyip de yaşayamadıklarım

    En çok da çocukluğum,

    Dönüşü olmasa da ayrıldıklarım...


    Çocukluğum...


    Mehpare ÖĞÜT ŞENGÜL

    24 Ekim 2022


    Continue Reading
    by at Hiç yorum yok:
    in , , ,

    23 Haziran 2020

    ZAMAN BİR ANDIR

    Haziran 23, 2020 0
    ZAMAN BİR ANDIR


    Hayal deme
    Hiçbir şey için
    Görmezden gelme
    Yaşananlar için
    Dünya geçer gider
    Ölüm haktır
    Yaşarken bilmek gerekir
    Zaman bir andır…

    Mehpare ÖĞÜT ŞENGÜL
    2020

    Continue Reading
    by at Hiç yorum yok:
    in , , , , ,

    11 Mayıs 2020

    BANA GELDİLER YİNE

    Mayıs 11, 2020 0
    BANA GELDİLER YİNE



    Kırılganız belki yaşadıklarımızdan
    Umursadıklarımızdan,
    Unutulduğumuzdan
    Değmez insanlar için yas tuttuğumuzdan
    Kaderin cilvesine ayak uyduruşumuzdan
    İhanetin gölgesinde yattığımızdan
    Ve bir zaman sonra her şeyi bırakışımızdan
    Yaşamdan bıkışımızdan
    Zamandan kaçışımızdan
    İnan ki öyle dostum
    İnan ki sadece yaşıyoruz
    Yaşamak için sadece
    Yaşar gibi yapıp
    Sonra ölüyoruz…

    Mehpare ÖĞÜT ŞENGÜL
    11.05.2020
    “Bana geldiler yine”

    Continue Reading
    by at Hiç yorum yok:
    in , , , , , , , , , ,

    08 Ekim 2019

    BAĞLANMAMALI HAYATA

    Ekim 08, 2019 0
    BAĞLANMAMALI HAYATA




    Geçiyor ömür
    Tüketiyoruz tüm zamanı
    Şakası yok mevsimlerin
    Bilmem kaçıncı yaz
    Önümüz sonbahar
    Ardından kış
    Diye diye
    Bir sonra ki dönüme
    Hazırlıyoruz kendimizi
    Çıkarsak tabii !

    Ölüm her an kapımızda
    Oysa ki yaşamın rehaveti çökmüş üzerimize
    Hiç gelmeyecekmiş,
    Hiç gitmeyecekmiş gibi
    Harcıyoruz tüm anları…

    Belki de hayata bu kadar bağlanmamalı!

    Mehpare ÖĞÜT ŞENGÜL
    2019

    Continue Reading
    by at Hiç yorum yok:
    in , , , , , , , , , , , , , ,

    19 Haziran 2019

    BEKLİYORUM İŞTE

    Haziran 19, 2019 2
    BEKLİYORUM İŞTE

    Bekliyorum işte...
    hayatın ne getireceklerini merak ede de
    bıkmak mı yok canım, bazen, ara sıra ya da boş ver 
    beklemek daha güzel...
    zaman geçiyor
    ömür geçiyor
    bak bugün bir beyaz daha düşmüş saçlarımın arasına 
    çektim kopardım 
    aynada yüzüme baktım / yüzüm bana...
    yüzümdeki çizgiler git gide belirginleşiyor diye düşündüm / içlendim
    sonra sevindim tuhaf bir şekilde 
    böyle de güzeldim...
    sonra ellerime baktım / ellerim
    ellerim güzeldi daha 
    ellerimi hep sevdim...
    sevindim bir kere daha...
    ayaklarım, ayaklarım öksüz mü kalacaktı 
    kaldırdım baktım onlara da uzun uzun 
    ne çok dalga geçerdi küçükken dayım da;
    “kızım, senin palete ihtiyacın yok” derdi hep
    dayım geldi aklıma, doldu yine gözlerim
    ahh ayaklarım... canım dayım....
    bak yine burnumun direği sızladı anınca dayımı
    ardından babam geldi aklıma durakladım...
    koca bir sessizliğe gömüldüm o an
    ahhh babam... canım atam...
    ben seni sevmelere doyamadım...

    Mehpare ÖĞÜT ŞENGÜL

    Continue Reading
    by at 2 yorum:
    in , , , , , , , , , , , ,

    24 Nisan 2019

    HAYATIMA BAKTIM

    Nisan 24, 2019 2
    HAYATIMA BAKTIM


    Geçilmez denilen yerlerden geçtim
    İçilmez denilen sulardan içtim
    Dünyanın telaşını çok gördüm de
    Yine yeniden yaşamayı seçtim…
    Yürüdüğüm yollarda
    Dostluklar biriktirdim
    Kimine vefa
    Kimine cefa
    Kimini ise kadere ortak edip
    Yoluma devam ettim…
    Çoğu kez gücendim
    Yanıldım,
    Zamana verip derdimi
    Kendimi kendimle bıraktım.
    Söylediğim sözlerin
    Düşündüğüm her şeyin
    Sahibi bendim
    Ben yaşadım
    Ben aldandım.
    Gördüğümü, bildiğimi unutup da
    Hayatıma baktım…

    Mehpare ÖĞÜT ŞENGÜL
    13 Eylül 2018-09

    Fotoğraf : Mehpare ÖĞÜT ŞENGÜL



    Continue Reading
    by at 2 yorum:
    in , , , , , , , , , , , , , , ,

    14 Nisan 2019

    İYİ KULLAN ZAMANI !

    Nisan 14, 2019 0
    İYİ KULLAN ZAMANI !

    Ne çok şeyden vazgeçiyoruz çoğu zaman... Bazen isteklerimizi bir kenara koyup önceliği olan konuya ağırlık verip isteğimiz olanı ise ikinci ve hatta üçüncü plana atıyoruz. Olmak zorunda değil ama oluyor işte. İmkanlar ve durumlar dahilinde, belki de hiçbir zaman gerçekleştirmemiz mümkün olmayacak olsa bile hayali ile yaşıyoruz ve bir gün diyerek geçiriyoruz tüm günlerimizi... Doğru mudur bu yaptıklarımız tartışılır ama bize verilen yaşam süremizinde belli bir sınırı var. Ha bugün, ha yarın, şundan sonra, bundan sonra derken geçiyor ömrümüz ve geçerken de hani o bir gün diyerek ötelediğimiz hayallerimiz de koyduğumuz yerde olduğu gibi devam ediyor beklemeye. Ve bizler de bir gün diye diye geçirirken günlerimizi saçlarımızda oluşan aklar, yüzümüzde oluşan kırışıklıklar, fiziksel kısıtlılıklar ve ruhumuzda oluşan yorgunluklar... gerçekleşmediği ve/veya gerçekleştirilemediği için şimdi tam da önümüzde bize hadi diye seslenirken, biz de ise ne o ilk günkü gibi heyecan ne de gerçekleştirecek olmanın vereceği mutluluk kalıyor geriye. Zaman değerlidirden yola çıkılarak aslında zamanı iyi kullanmak, elimizdeki imkanları ise azami olarak kendimiz için de ayırarak yapmaya çalışmak kanımca en güzeli olacaktır. Çünkü belli bir yaşa geldikten sonra içimizde o isteği gerçekleştirecek gücü ve isteği bulamayacağız belki de...


    Ünlü Rus Yazar Lev Tolstoy'un da bir sözünde değindiği üzere  “Hayat ne gideni getirir, ne de kaybettiğin zamanı geri çevirir. Ya yaşaman gereken zamanı yaşayacaksın ya da yaşamadım diye ağlamayacaksın.”

    Evet, ne kadar da doğru bir söz değil mi! Yaşaman gerekenleri ya zamanında halin vaktin yerinde iken yaşayacaksın ya da yaşayamadığın için sonra ki zamanlarda hayıflanmayacaksın. Çünkü zamanı geri döndürmek elimizde değil. Bugün, şu an - yarın ise başka bir gün. Yeni umutlara, yeni heyecanlara, başlangıçlara gebe... Dün belki yapamadın ama bugün mutlaka yapmaya çalış. Çünkü yarın herşey için geç olabilir. Bu yüzden ilk işin ne istediğine karar vermek, ne yapmak istediğini düşünmek ve ilk adımı atmak. Okumak mı istiyorsun ama yaşın da biraz geçmiş ve hatta evlenmişsin çoktan, baba bile olmuşsun, boyunca çocukların var. Olabilir, okumanın yaşı yok ki.. Ya sen evet evet sen, Ayşe, Fatma.. Sen, çalışıyorsun ama hayatından memnun değilsin, o hepimizde de var zaten. Sorun ne o halde. Çalışıyorsun, kazanıyorsun, sağlığında yerinde ise zamanını iyi değerlendir o zaman. Kurslara katıl, aktif ol, yaşamına değer kat, kat ki hayatın vereceği keyfi kendince yaşa ve çevrendekilere de yay bunu. Peki sen, sen neyi bekliyorsun! Ne istiyorsun, ne bekliyorsun daha... Yaşamak istediğini yaşamadan ölmek mi amacın yoksa çok şükür elimden geldiğince yaşadım, müsterihim demek mi kararın. Düşün bir kere! Bu yaşam senin ve sadece sen yaşıyorsun. Duygularına ve düşüncelerine yön veren sensin o yüzden yaşamınında dümeni sende. Ne tarafa kırarsan o tarafa gidersin. Önemli olan doğru kararı verip zamanını iyi değerlendirip yaşamını en iyi şekilde yaşayabilmen. Belki de yarını göremeyeceksin o yüzden gecikmeden, geciktirmeden kullan zamanını ve değerlendir sana değer katacak her şey için ve keyfine var yaşamın, yaşarken zamanında...

    Mehpare ÖĞÜT ŞENGÜL
    Deneme 

    Continue Reading
    by at Hiç yorum yok:
    in , , , , , , , ,

    26 Ocak 2015

    İÇ SES...

    Ocak 26, 2015 0
    İÇ SES...

    Bekliyorum işte...
    hayatın ne getireceklerini merak ede de
    bıkmak mı ! yok canım, bazen, ara sıra ya da boş ver
    beklemek daha güzel...
    zaman geçiyor
    ömür geçiyor
    bak bugün bir beyaz daha düşmüş saçlarımın arasına
    çektim kopardım
    aynada yüzüme baktım / yüzüm bana...
    yüzümdeki çizgiler git gide belirginleşiyor diye düşündüm / içlendim
    sonra sevindim tuhaf bir şekilde
    böyle de güzeldim...
    sonra ellerime baktım / ellerim
    ellerim güzeldi daha
    ellerimi hep sevdim...
    sevindim bir kere daha...
    ayaklarım, ayaklarım öksüz mü kalacaktı
    kaldırdım baktım onlara da uzun uzun
    ne çok dalga geçerdi küçükken dayım da;
    • “kızım, senin palete ihtiyacın yok” derdi hep
    dayım geldi aklıma, doldu yine gözlerim
    ahh ayaklarım... canım dayım....
    bak yine burnumun direği sızladı anınca dayımı
    ardından babam geldi aklıma durakladım...
    koca bir sessizliğe gömüldüm o an
    ahhh babam... canım atam...
    ben seni sevmelere doyamadım...


    Mehpare ÖĞÜT
    Continue Reading
    by at Hiç yorum yok:
    in , , ,

    21 Kasım 2013

    YA DA BOŞ VER, HER NEYSE...

    Kasım 21, 2013 0
    YA DA BOŞ VER, HER NEYSE...


    Şu dört duvar arasına sıkışıp kalmış ruhumu
    Teslim edemiyorum hiç kimseye…
    Oysa ki gitme telaşında bir yürek
    Geç kaldım biliyorum sevdaların mevsimine
    Olsun yine de…
    Olsun belki de yakındır gelecek
    Gelecek vardır bir yerlerden
    Kim bilir…
    Kim bilir hangi kentten
    Hangi sevda çıkacak yolumun üzerine.
    Sevdanın hangi rengini tanıyacağım
    Hangi ellerde ısınacağım
    Kimin omzunda sabahlayıp
    Hangi gözlerden seyredeceğim dünyayı
    Ve hangi şarkının melodisi olacağım
    Kim bilir…
    Belki de;
    Yaralı bir yüreği avutacağım son deminde
    Belki masallardaki kuşların adına ben yazacağım bu hikayeyi de
    Kara kışa teslim olacağım ya da baharı müjdeleyeceğim bir yüreğe
    Belki, belki de bir düşünce sadece
    Belki de güzel bir rüyadır gördüğüm uyumadan önce
    Ya da boş ver, her neyse…

    Mehpare ÖĞÜT

    2013
    Continue Reading
    by at Hiç yorum yok:
    in , , , ,

    09 Ekim 2013

    MÜEBBET BİR ZAMAN...

    Ekim 09, 2013 0
    MÜEBBET BİR ZAMAN...





    Ben kışları anlatırım, gözlerin baharları

    Beyhude telaşlarımda kalır geçmiş
    Ben yalnızlıkları susarım, sen eğdirirsin önünde sultanları
    Sultanlar eğilince de bilesin, unutmazlar saltanatını
    Güç bela düştüğüm yollarda kaldırırım önümden tüm unutulanları

    Ben senin bildiğin gemilerden değilim
    Rüzgarında devrilirim de bir dalgalarında boğuşurken kendimi bilirim
    Issızlığım, çevremi kuşatsa da haykırıyorum denizi
    İdam sehpasına giderken gocunmam ben, ölüm bir kar tanesi

    Cellâdımsın diplere inmekten korkmam
    Tarihim seni kovalamaktan örülü
    Senin rengini başka bir renkle bozmam
    Gözümde bir yaştır sonsuzluk evrenine dökülen
    Binlerce yılın sürgünlük ıstırabını çıkarma benden
    Hayatımı küçümseyen gözlerini uzak tut
    Bir korkudur bakışların, müebbet zamanları tüketen
    Bir gülün içimde devinen dikenisin, içimde yüzyılların çilesi gömülü

    Lügâtimde seni anlatmaya yer yok
    Saçların rüzgarıma tâ ezelden asılı
    Zindandan çıktı hüznüm, yeryüzünde bana ayrılacak bir mutluluk kafesi yok
    Müphem yolculuklardan artık çekil bana
    Benim taşım, senin toprağına yazılı

    Bir devran dönüyor başımda artık yeter
    Bir servi olup göğe uzanıyor bıraktığın keder
    Bir kül kaldırıyorsun ey içinde gülü barındıran
    Tozumu bile kaldırdın, yollarımda ayaklarım tükendi
    Ruhumda bir katılık yerleşti, boz bulanık ötelerden yani senden kalan

    Yenilgiler koydun geri dönülmez ülkeme
    Hayallerim bir hülyanın karanlık kıyılarına vurdu
    Ateşi elinde tutan bir adam dedi
    Kuzeydir aradığın yer buzlar orayı terketti
    Bezirganlara yerini sormak hercai bir çaba
    Sadâkat, iflas eden hücrelerimi uyandırdı
    Omzumda mevsimlerle yürüyorum,
    Beni ne güneşler ve yağmurlar terketti
    Önüme bakmıyorum gözlerim havada ebedi ufku arıyorum

    Hep vardır bir gözü değen
    Sahile vuran balıklar hududunu unutsa da
    Tek O unutmaz
    Esrârengiz ve yorgun kelimeleri ayağa kaldıran, ayân eden

    Hasan TOMUK



    Continue Reading
    by at Hiç yorum yok:
    in , , , , , , , ,

    29 Eylül 2013

    ACELE ETMELİ !...

    Eylül 29, 2013 0
    ACELE ETMELİ !...

    Her şeyi düzeltebilirmişiz gibi geliyor değil mi? Bütün küslükleri bir gün bitirebilir, bütün gönülleri şak diye alabilir, bütün ertelenmiş dostlukları bir gün ''hadi'' deyip gerçekleştirebiliriz sanıyoruz değil mi? Nasılsa daha zaman var. Nasılsa daha bir ömür yaşayacağız. Nasılsa dünya küçük...
    Nasılsa bir yerde karşılaşırız. Oluru varsa tesadüfler yaratır zaten öyle değil mi? Nedir ki acelemiz? Derken...
    Ölüm giriverir araya. Bütün planları bozar. Barışmadan, dost olmadan gidiverir o... Baka kalırsın. Elinde bir sürü kelime. Bir dakika dersin. Benim daha sahnem bile gelmedi, nereye?... Kalp kırdıysan bir özür bile dilemediğine yanarsın, kalbin kırıksa bir sitem edemediğine... Öyle kalırsın. ''Neden daha önce gidemedim ona da şu gönlümü al da dost olalım artık demedim'' dersin. Birden fark edersin ki, meğer o kadar zamanımız yokmuş. Meğer bir ömür daha yaşayamayacakmışız. Meğer yolun sonuna gelmişiz...
    Ertelemek.. Ah ne feci bir şey. Bu gün değil yarın.. Yarın değil öbür gün... Bu ay değil öbür ay... Sonraki bayram... Belki seneye... Doğru değilmiş. Yapmamak gerekirmiş... Bu gün bir kez daha öğrendim ki, biriyle dost olmak istiyorsan hemen olman gerekiyormuş... Acele etmek gerekiyormuş. Hiç vakit kaybetmemek gerekiyormuş...
    Kalbini kıran özür dilemiyorsa dilemesin. Sen istiyorsan dostluğun devam etmesini, o zaman git ona... Konuş onunla... Zaman hızla akıp gidiyor. Bir geri sayım var. Kalan zamanı bizim görmediğimiz bir geri sayım... Tık tık akıyor zaman...
    Çok fazla işimize kaptırıyoruz kendimizi. Çok fazla kendimize kaptırıyoruz kendimizi. Çok fazla elimizdeki mutluluklara kaptırıyoruz kendimizi. Çok fazla endişemiz, korkumuz var. Çok fazla gururumuzun esiriyiz. Çok fazla gurur etrafında dönüyoruz. Çok fazla ''asla'' larımız, çok fazla ''hiç'' lerimiz ve çok fazla ''katiyen'' lerimiz var. Çok fazla tükürdüğümüzü yalayalım mı, yalamayalım mı hesabı yapıyoruz...
    Çok fazla vazgeçiyoruz. Çok fazla düşünce okumaya çalışıyoruz. Çok fazla okuyamadığımız düşüncelerin yerine kuruntu kuruyoruz. Çok fazla sinirleniyor, çok fazla kin bağlıyoruz... Çok çok çok fazla. Her şeyden çok fazlamız var. Safrayı o kadar basmışız ki gemi hiç hareket etmiyor artık. Gidemiyor. Duruyor öyle orta yerde. Yalan hepsi yalan bunların.

    Ölüm var işte..
    O yüzden...
    Acele etmeli...
    Ölüm var..
    Yakında veya uzakta...
    Ama var işte..



    Alıntı


    Continue Reading
    by at Hiç yorum yok:
    in , , , , , , , ,

    15 Eylül 2013

    KENDİNİZE SORUN: BİR YIL SONRA BUNUN BİR ÖNEMİ OLACAK MI?

    Eylül 15, 2013 0
    KENDİNİZE SORUN: BİR YIL SONRA BUNUN BİR ÖNEMİ OLACAK MI?


    Hemen her gün kendi kendime, adını "zaman içinde" koyduğum bir oyun oynarım. O anda canımı sıkan konu her ne ise,ısrarla bunun önemli olduğuna inanına hatasını yaptığım için bu oyunu uydurdum. Oyunu oynamak için yapacağınız tek şey,şu anda canınızı sıkan durum her ne ise, bunun şimdi değil, bundan bir yıl sonra olduğunu hayal etmek. Sonra kendinize sorun: "Bu durum gerçekten de benim bunu algıladığım kadar önemli mi?" Binde bir ihtimalle öyle olabilir, ama çoğu zaman hiç o kadar önemli değildir. Eşinizle, çocuğunuzla, ya da, patronunuzla bir tartışma olsun, kaçırılmış bir fırsat, kaybedilmiş bir cüzdan, işinizle ilgili bir projenin fos çıkması, bileğinizin burkulması gibi soranlar olsun, büyük ihtimalle bir yıl sonra bunlar umurunuzda bile olmayacaktır. Yaşamınızı hiç etkilemeyen küçük bir ayrıntı olmaktan öteye geçmeyecektir. Her ne kadar bu kolay oyun bütün sorunlarınızı çözmeyecekse de, size ihtiyacınız olan görüş açısını kazandırır. Eskiden çok fazla ciddiye aldığım birçok şeye şimdi baktığım zaman gülmeden edemiyorum. Artık enerjimi öfke ve sözde sorunun altında ezilerek tüketmektense, bunu karıma ve çocuklarıma ayırıyorum. Yaratıcı düşünmek için gücüm oluyor.


    Richard CARLSON

    “Ufak Şeyleri Dert Etmeyin” Adlı Kitabından…







    Continue Reading
    by at Hiç yorum yok:
    in , , , , ,